adresowanie IPv4


Jednym z kluczowych zadan warstwy sieci jest adresowanie.
Adresowanie w sieciach IP jest bardzo podobne do adresowania stosowanego przez nas, ludzi.
Oczywiscie tylko na poziomie logicznym, mechanizmy adresowania sa rozne. Hosty w sieciach zostaly
pogrupowane w celu latwiejszego nimi zarzadzania i adresowania.

Podobnie jak u ludzi, tez mieszkamy w miastach,
na konkretnych ulicach.
Dzieki temu wspomniana wczesniej paczka od cioci z Ameryki latwo mogla dotrzec do odbiorcy.
Najpierw zostala wyslana promem do Polski, potem ciezarowka do Twojego miasta, nastepnie mniejszym autem pod
wskazana ulice i numer domu. Bardzo podobnie jest z adresowanie hostow. Pakiet przesylany pomiedzy sieciami,
najpierw trafia do sieci, do ktorej przynalezy host, a potem przesylany jest juz do konkretnego hosta.
Ten typ adresowania nazywany jest adresowaniem hierarchicznym, bo najpierw doczytywane sa informacje ogolne,
czyli w przypadku przesylania danych adres sieci, potem dopiero te szczegolowe, czyli adres IP konkretnego hosta.

W sieciach komputerowych hosty moga sie ze soba komunikowac na trzy sposoby:


z wykorzystaniem transmisji pojedynczej (ang. Unicast);
poprzez rozsylanie grupowe (ang. Multicast);
poprzez rozglaszanie (ang. Broadcast).
Transmisja typu unicast stosowana jest najczesciej,
wykorzystywana jest w typowych polaczeniach pomiedzy dwoma hostami.
Przykladowo, kiedy klient wysyla zadanie do serwera, wykorzystuje do tego wlasnie transmisje unicast.
Zastosowanie transmisji grupowej, czyli multicast w znacznym stopniu pozwala zredukowac zuzycie pasma w
sieci poniewaz nie wysyla sie pojedynczych pakietow do wielu hostow, tak jak byloby to realizowane
z uzyciem
transmisji pojedynczej, lecz wysyla sie jeden pakiet, ktory trafic moze do wielu odbiorcow jednoczesnie.
Multicast moze byc stosowany przez rutery do wymiany informacji zwiazanych z rutingiem,
jak rowniez do dystrybucji oprogramowania. W transmisji multicast stosuje sie specjalna pule adresow,
zwana adresami grupowymi, w protokole IPv4 to jest zakres, ktory widoczny ponizej:



rodzajem adresow specjalnych, sa adresy lacza lokalnego, (ang. Link-local).
Tego typu adresy stosuje sie wowczas, kiedy host powinien uzyskac adres IP z serwera DHCP,
ale ten z jakis powodow jest niedostepny. Host wowczas przyjmie adres wlasnie z puli adresow lacza lokalnego.
Transmisja danych z wykorzystaniem takich adresow moze odbywac sie tylko w obrebie sieci lokalnej,
w ktorej pracuje danych host. No i jeszcze jedna, ostatnia juz grupa adresow specjalnych, czyli adresy typu TEST-NET.
Podobnie jak adresy lokalnego lacza sluza one do komunikacji tylko w obszarze sieci lokalnej,
stosowane sa w celach edukacyjnych. Moga byc wykorzystywane w dokumentacji czy tez w przykladach,
np. podczas zajec z sieci. Nie powinny natomiast byc uzywane na stale. Zakresy adresow specjalnych widoczne sa w
tabeli ponizej: