Topologie sieci LAN


Topologia LAN okresla sposob wzajemnego polaczenia stacji w sieci.
Rozroznia sie topologie fizyczne i logiczne. Topologia fizyczna okresla sposob
fizycznego polaczenia stacji i urzadzen sieciowych. Topologia logiczna zas sposob
ich komunikacji miedzy soba.

Wyroznia sie nastepujace najczesciej stosowane fizyczne topologie LAN:


magistrali (bus) - wszystkie stacje robocze w sieci dolaczone sa do jednej wspolnej szyny,
pierscienia (ring) - stacje sieciowe podlaczone sa do okablowania tworzacego pierscien.
Topologie pierscienia stosuje sie w technologiach Token Ring/IEEE 802.5 i FDDI,
gwiazdy (star) - kable sieciowe polaczone sa w jednym wspolnym punkcie, w ktorym znajduje sie koncentrator lub przelacznik,
drzewiasta (tree) - (hierarchiczna gwiazda) - jest struktura podobna do topologii gwiazdy z ta roznica, ze sa tu mozliwe galezie z wieloma wezlami,
mieszana - stanowi polaczenie sieci o roznych topologiach.
Obecnie stosuje sie w lokalnych sieciach komputerowych powszechnie praktycznie
tylko topologie gwiazdy (oraz jej rozszerzenie - topologie drzewiasta)
i topologie magistrali. Mozna rowniez czesto spotkac topologie mieszana
bedaca polaczeniem dwoch topologii fizycznych - magistrali i gwiazdy.
Polega to na tym, ze skupiska stacji roboczych laczone sa w gwiazde,
zas one same dolaczane sa do wspolnej magistrali, do ktorej moga byc
rowniez dolaczone pojedyncze stacje robocze:

Sieci LAN typu magistrala


Zbudowane sa z wykorzystaniem kabla koncentrycznego o impedancji
50 Ohm - RG-58 (tzw. cienki koncentryk). Dlugosc jednego segmentu sieci
(czyli od jednego konca do drugiego) nie powinna dla cienkiego koncentryka
przekraczac 185 m (w pewnych warunkach - zastosowanie dobrych kart sieciowych,
dobrej jakosci kabla oraz malym poziomie zaklocen zewnetrznych - mozliwe jest
osiagniecie polaczenia nawet na odleglosc do 300 m, lecz nie jest to zalecane,
a tym bardziej objete normami). Komputery sa dolaczone do kabla za pomoca trojnikow.
Kazdy segment sieci musi byc ponadto na koncach wyposazony w terminatory o opornosci
przystosowanej do impedancji falowej kabla (powszechnie jest to 50 Ohm).

Predkosc polaczenia jest ograniczona do 10 Mb/s zas minimalna dlugosc segmentu wynosi 0,5 m.

Jeden segment nie powinien zawierac wiecej, niz 30 komputerow ze wzgledu na duzy spadek wydajnosci sieci przy dalszym ich zwiekszaniu.

Mozliwe jest osiagniecie rozpietosci sieci do 925 m poprzez polaczenie szeregowe 5 segmentow przy wykorzystaniu repeaterow, przy czym wypelnione komputerami moze byc co najwyzej 3 z nich (zasada 5-4-3)

Zalety:



stosunkowo niski koszt instalacji w porownaniu z siecia zbudowana w oparciu o skretke

Wady:



trudnosci w lokalizowaniu usterki zwlaszcza przy wiekszej liczbie komputerow
podlaczenie nowego stanowiska wymaga rozpiecia kabla
awaria lub rozpiecie kabla skutkuje unieruchomieniem calego segmentu sieci
niezawodnosc jest nizsza, niz sieci opartych na skretce
predkosc przesylu danych ograniczona do 10 Mb/s

Sieci LAN typu magistrala


Jest powszechnie stosowana ze wzgledu na duzo mniejsza awaryjnosc,
niz siec zbudowana w oparciu o kabel koncentryczny. Dlugosc kabla od
koncentratora do komputera nie powinna przekraczac 100 m. Praktyka dowodzi jednak,
ze siec 10Base-T dziala w sprzyjajacych warunkach do okolo 150 metrow zas 100Base-TX do
okolo 120 metrow (przy zastosowaniu dobrej jakosci kart sieciowych i dobrego kabla, jego
ekranowania oraz niskich zakloceniach zewnetrznych). Nalezy jednak pamietac, ze w obu
przypadkach przekroczona jest norma dlugosci i nie nalezy robic takich rzeczy w
zastosowaniach profesjonalnych.

Zalety:


latwa instalacja (standardowo instalowane w nowych budynkach)
duza niezawodnosc
awaria badz rozpiecie kabla powoduje tylko odciecie jednego stanowiska
stosunkowa latwosc lokalizacji usterki

Wady:


ograniczona dlugosc odcinkow kabla z uwagi na mala odpornosc na zaklocenia
wiekszy koszt instalacji niz w przypadku kabla koncentrycznego